معنی پایتخت مالزی

کوالالامپور

کوالالامپور

رینگیت

بابیروسا

تختگاه

مالزی. [ل ِ] (اِخ) (فدراسیون...) فدراسیونی که در آسیای جنوب شرقی بر شبه جزیره ٔ مالزی و مالاکا گسترش یافته و امروز قسمتی از فدراسیون «مالزیا» را تشکیل می دهد. فدراسیون مالزی در سال 1946 با شرکت دو مستعمره ٔ قدیمی انگلستان یعنی پانانگ و مالاکا و نه حکومت نواحی هند شرقی (ژوهور، کداه، کلانتان، نگری، سامبیلان، پاهانگ، پراک، پرلیس، جلانگور و ترانگانو) تشکیل شد و استقلال خود را در سال 1957 بدست آورد و در سال 1963 وارد فدراسیون مالزیا شد. (از لاروس). و رجوع به ماده ٔ بعد شود.

پایتخت. [ت َ] (اِ مرکب) پاتخت. شهری که پادشاه در آن سکونت دارد و بعربی دارالسلطنه گویند. (غیاث اللغات). قُطب. حاکم نشین. کرسی. کرسی مملکتی.دارالملک. پادشائی. حضرت. واسطه. قاعده (تبریز قاعده آذربیجان است). قاعده ٔ ملک. عاصمه. قصبه. مستقر. مقر. مستقر ملک. نشست. نشست گاه. تختگاه. ام البلاد. سریر. سریرگاه. دارالاماره. دارالمملکه. دار مملکت: ثم عبدالعزیزبن موسی بن نصیر و سریره اشبیله. ثم ایوب بن حبیب اللحمی و سریره قرطبه. (نفخ الطیب ج 1 ص 140).

برج‌های دوقلوی پتروناس

1- کوالالامپور 2- پوتراجایا (Putrajaya)

(تَ) (اِمر.) شهری که محل مقر حکومت باشد.

شهری که مرکز سیاسی یک کشور، محل اقامت پادشاه یا رئیس‌جمهوری و هیئت دولت باشد،

پاتخت، تختگاه، دارالاماره، دارالسلطنه، دارالملک، شاه‌نشین، عاصمه

راسمال

شهری که محل اقامت شاه یا رئیس جمهور ی هیئت دولت باشد

Hauptstadt (f), Kapital (n)

1501